در واقع من سه فرزند دارم، دو پسر و یک دختر.پسر بزرگ من 14 سال دارد و اسمش اونور است.او در سال 10 در BIS خواهد بود.او بیشتر به کامپیوتر علاقه دارد.پسر کوچک من 11 سال دارد.نام او Umut است و در سال 7 در BIS خواهد بود.او به برخی از صنایع دستی علاقه دارد زیرا توانایی کار دستی او بسیار بالاست.او دوست دارد اسباب بازی های لگو بسازد و بسیار خلاق است.

من 44 ساله هستم، در حالی که فرزندانم 14 و 11 ساله هستند.بنابراین یک شکاف نسلی بین ما وجود دارد.من نمی توانم آنها را آنگونه که آموزش دیدم تربیت کنم.باید خودم را با نسل جدید تطبیق دهم.فناوری نسل جدیدی را تغییر داده است.آنها دوست دارند بازی کنند و با گوشی خود بازی کنند.آنها نمی توانند برای مدت طولانی توجه خود را حفظ کنند.بنابراین می دانم که آموزش دادن آنها در خانه و ترغیب آنها به تمرکز روی یک موضوع آسان نیست.من سعی می کنم با بازی با آنها به آنها آموزش دهم تا آنها را روی یک موضوع متمرکز کنند.من سعی می کنم در حین انجام یک بازی موبایل یا یک مینی بازی با آنها موضوعی را آموزش دهم.من سعی می کنم موضوعی را به شیوه ای سرگرم کننده به آنها آموزش دهم، زیرا نسل جدید اینگونه یاد می گیرد.

امیدوارم فرزندانم بتوانند در آینده با اعتماد به نفس خود را بیان کنند.باید خودشان را بیان کنند.آنها باید در مورد همه چیز خلاق باشند و باید اعتماد به نفس داشته باشند که هر چیزی را که فکر می کنند بیان کنند.یکی دیگر از انتظارات این است که اجازه دهید کودکان در مورد فرهنگ های متعدد بیاموزند.زیرا در دنیای جهانی شده، آنها در شرکت های بسیار شرکتی و جهانی کار خواهند کرد.و اگر بتوانیم این نوع آموزش را در سنین پایین با آنها انجام دهیم، در آینده برای آنها بسیار مفید خواهد بود.همچنین امیدوارم سال آینده چینی یاد بگیرند.آنها باید چینی یاد بگیرند.اکنون آنها انگلیسی صحبت می کنند و اگر چینی را نیز یاد بگیرند، به راحتی می توانند با 60 درصد از مردم جهان ارتباط برقرار کنند.بنابراین اولویت آنها در سال آینده یادگیری زبان چینی است.